۱۳۸۸ بهمن ۱۵, پنجشنبه

واگویه های دلتنگی(به مناسبت اربعین حسینی)

 
 

Sent to you by Ali via Google Reader:

 
 


                            

 

چهل روز گذشت.

 نه اشک‎ها در چشم دوام آوردند، نه حرف‎ها بر زبان!

روایت درد، آسان نیست. خاکهای بیابان می‎دانند که سیلی آفتاب یعنی چه؟

تشنگی را باید از ریگ‎های ساحل پرسید تا بگویند آب به چه می‎ارزد؟

چهل روز از گریستن آسمان و زمین و افلاکیان،

 چهل روز از سیاه‎پوشی زنان قبیله عشق،

چهل روز از خاک و خرابه و آوار گذشته است. اما این انقلاب خون، حالا به بار نشسته است.

حنجره‎هایی که دیروز فریادگر مظلومیت بودند، رساترین فریاد شده‎اند.

«چهل روز گذشت. حقیقت، عریان‎تر و زلال‎تر از همیشه، از افق خون سر برآورد و کربلا به بلوغ خویش رسید»

 

روزگار این چنین نخواهد ماند                              دولت ظالــمـیـن نخواهد ماند

قرن‎هـا مـی ‎روند و مــی‎آیند                              پرچمت بر زمین نخواهد ماند

                                                                                     منبع : گروه دین و اندیشه تبیان


 
 

Things you can do from here:

 
 

هیچ نظری موجود نیست: